Parrot

Tak dawno już nie dodałam żadnego posta, że zastanawiałam się co i jak mam dziś do was pisać. Chciałam wam podziękować za to, że jesteście razem ze mną komentujecie, dopingujecie mnie w działaniu i tworzeniu, nigdy nie myślałam, że stworzenie bloga może tak bardzo oddziaływać na moje życie. Uwielbiam zatracać się w robieniu rzeczy wyjątkowych i jedynych w swoim rodzaju, dla własnej przyjemności. Teraz gdy mogę tworzyć dla większego grona zaczynam dostrzegać, że to coś więcej niż pasja, od pewnego momentu to sposób na życie. Wiecie jak to jest robicie coś w domu podoba się Twoim bliskim, ale tłumaczysz sobie, że przecież nawet jakby im się nie podobało to tak i tak powiedzą że piękne, lecz gdy zaczyna się mała "obława" zamówienia zaczynają napływać, a Ty zaczynasz wierzyć, że chyba coś w tym jest, że jednak inni tez to widzą, zaczynasz wierzyć w siebie i w to że marzenia mogą się spełniać nawet te najgłębsze. Mimo, że tak dawno nie dodałam żadnego posta to nie martwcie się nie próżnowałam, a brak nowych wpisów to tylko przejaw tego, że zaczęła mi się sesja, a pogodzić ją z robieniem kolejnych rzeczy i pisaniem tutaj jest ciężkie. Jednak dzisiaj mam dla was bardzo wesołe kolczyki, mam nadzieję że wprowadzą was w również wesoły nastrój;) Co sądzicie?;>

Na koniec cytat;)

Nie ma zbyt wiele cza­su, by być szczęśli­wym. Dni prze­mijają szyb­ko. Życie jest krótkie. W księdze naszej przyszłości wpi­suje­my marze­nia, a ja­kaś niewidzial­na ręka
nam je przek­reśla. Nie ma­my wte­dy żad­ne­go wy­boru. Jeżeli nie jes­teśmy szczęśli­wi dziś,
jak pot­ra­fimy być ni­mi jutro?

Wy­korzys­taj ten dzień dzi­siej­szy. Obiema ręko­ma obej­mij go. Przyj­mij ochoczo, co niesie ze sobą: światło, po­wiet­rze i życie,
je­go uśmiech, płacz, i cały cud te­go dnia.
Wyjdź mu nap­rze­ciw.

Phil Bosmans